«Στα Κάρβουνα ο Δήμος Βέροιας»Τα πιρούνια πήραν φωτιά

Κάπου σε μια γραφική τοποθεσία του Δήμου Βέροιας, μακριά από τα αδιάκριτα μάτια αλλά κοντά στις μυρωδιές της τσίκνας, συγκεντρώθηκαν οι… πικραμένοι. Όχι για να κλάψουν τη μοίρα τους, αλλά για να τη σερβίρουν μαζί με παϊδάκια και σαλάτες, φτιάχνοντας το νέο “δυνατό” ψηφοδέλτιο του Δήμου Βέροιας.

Έφαγαν. Ξαναέφαγαν. Και όταν νόμιζες ότι τελείωσαν… ξαναέφαγαν. Κάπου ανάμεσα στο δεύτερο πιάτο και στο τρίτο κοψίδι, ξεκίνησε η μεγάλη πολιτική ανάλυση:

Πώς θα φτιάξουμε μια ομάδα που θα σαρώσει; Πώς η μειοψηφία θα γίνει… πολυοψηφία; Και πώς θα πείσουμε τον κόσμο ότι αλλάξαμε, ενώ είμαστε ακριβώς οι ίδιοι;

Τα πιρούνια γελούσαν, οι μπριζόλες έσκαγαν στα γέλια και τα ποτήρια με το κρασί έκαναν πρόποση για το… μέλλον της πόλης.

Και, φυσικά, η κουβέντα πάλι κατέληξε εκεί που πάντα καταλήγει: στον βιολογικό. Μονοτονία ξανά και ξανά, λες και το μόνο πρόβλημα του Δήμου είναι οι σωλήνες και τα λύματα. Σαν να μην υπάρχουν λακκούβες, σαν να μην υπάρχουν δρόμοι, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον… αιώνιο βιολογικό.

Όπως μάθαμε, η επίσημη έναρξη του προεκλογικού αγώνα έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο, τότε που θα επιστρέψουν και οι… συμβουλάτορες από τις παραλίες, έτοιμοι να δώσουν οδηγίες μάχης και να μοιράσουν τα πρώτα «πολιτικά μεζεδάκια».

Φυσικά, υπήρξαν και κάποιοι καλεσμένοι που… δεν πάτησαν το πόδι τους στο τραπέζι. Ο λόγος; Φοβήθηκαν πως η πολιτική ανάλυση θα είναι τόσο «υψηλού επιπέδου» που θα τους πιάσει ίλιγγος, ενώ ο γνωστός κήρυκας της παρέας θα έβγαζε ξανά λόγο για το πόσο «χάλια» είναι η Βέροια — με τέτοια θέρμη που ούτε τα κάρβουνα της ψησταριάς δεν θα άντεχαν.

Και μέσα σε όλα, έπεσαν και 3-4 ονόματα για υποψήφιους δημάρχους. Μικρή λεπτομέρεια: κανείς δεν φαίνεται να κατάλαβε ότι το ΜΠΑΜ θα γίνει την τελευταία στιγμή και όχι πάνω σε ψησταριές με καπνούς από παϊδάκια. Ας σοβαρευτούν κάποιοι, γιατί η πολιτική δεν είναι μόνο… σούβλες και σαγανάκια.

Κάπως έτσι, το πολιτικό μέλλον της Βέροιας γράφτηκε ξανά… πάνω σε ένα τραπέζι γεμάτο κόκαλα, τζατζίκι, πολιτική φιλοδοξία και τον διαχρονικό ήρωα της πόλης: τον Βιολογικό.