Κλήθηκαν να καταθέσουν οι γιατροί για το θάνατο της εγκύου

Του Θάνου Περβολαράκη

Αναβολή ζήτησαν οι γιατροί για το θάνατο της εγκύου

Κλήθηκαν για κατάθεση στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης

Αναβολή ζήτησαν και πήραν από την πταισματοδίκη Ηρακλείου πριν από μερικές ημέρες οι γιατροί οι οποίοι κατηγορούνται για το θάνατο πριν από λίγους μήνες της 33χρονης Μαρίας Θεοδοσάκη και του παιδιού που κυοφορούσε.

Η κλήση τους για κατάθεση εντάσσεται στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης που διέταξε ο εισαγγελέας μετά το θάνατο της άτυχης κοπέλας στο νοσοκομείο.

Οι γιατροί (του Βενιζέλειου νοσοκομείου και μία ιδιώτης) ζήτησαν και πήραν αναβολή μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου. Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της ίδιας προκαταρκτικής έχει καταθέσει ήδη ο τότε αναπληρωτής διευθυντής της Μαιευτικής κλινικής του νοσοκομείου, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν εξεταστεί και όλοι οι μάρτυρες εκτός από τον ιατροδικαστή που διενήργησε νεκροψία – νεκροτομή στο άψυχο κορμί της 33χρονης.

Η Μ. Θεοδοσάκη είχε μεταφερθεί πριν λίγους μήνες με αφόρητους πόνους στο εφημερεύον νοσοκομείο, όπου και άφησε την τελευταία της πνοή. Από το επίσημο πόρισμα της ΕΔΕ που διενήργησε ο καθηγητής Χειρουργικής Γ. Μελισσάς προέκυπτε ότι για το θάνατο της κοπέλας δεν ευθύνεται μόνο ο αναπληρωτής διευθυντής της Μαιευτικής Κλινικής που ενώ εφημέρευε έδινε τηλεφωνικές οδηγίες από το σπίτι του, αλλά και μια ειδικευόμενη γιατρός που όπως φαίνεται... αδιαφόρησε για το περιστατικό, αλλά και η ιδιώτης γιατρός που την παρακολουθούσε, αφού αρνήθηκε να πάει στο νοσοκομείο να την εξετάσει αν και της ζητήθηκε δύο φορές.

Στο πόρισμά του ο κ. Μελισσάς κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για την βελτίωση των συνθηκών νοσηλείας και περίθαλψης στα νοσοκομεία. Συγκεκριμένα αναφέρει: “Πιστεύοντας ότι εκτός από την περιγραφή των πραγματικών περιστατικών και την κατανομή των ευθυνών, καθήκον του διεξάγοντος την ΕΕ είναι να προτείνει και τρόπους αποφυγής παρόμοιων τραγικών περιστατικών. Δύο είναι οι παρατηρήσεις που επιθυμώ να διατυπώσω, μετά από την μελέτη των γεγονότων που οδήγησαν στην απώλεια της Μαρίας Βουλγαρίδη αλλά και από την μακρόχρονη σταδιοδρομία μου σε έμμισθες οργανικές θέσεις σε Νοσοκομεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Η παραπομπή αρρώστων από ιδιώτη ιατρό σε νοσοκομείο, αλλά και από ιατρό νοσοκομείου σε άλλο νοσοκομείο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται απλά με ένα τηλεφώνημα ή χωρίς καν ένα τηλεφώνημα, όπως δυστυχώς γίνεται σήμερα στην Ελλάδα.

Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί ο τρόπος παραπομπής, που πρέπει απαραίτητα να γίνεται με γραπτό σημείωμα-έκθεση από το γιατρό που γνωρίζει, έχει εξετάσει και παραπέμπει τον ασθενή, προς τον γιατρό που αναλαμβάνει την μετέπειτα θεραπεία του. Με ευθύνη των Διοικήσεων του Νοσοκομείου και των διευθυντών των Κλινικών και Εργαστηρίων θα πρέπει να συνταχθεί καθηκοντολόγιο των ειδικευόμενων και ειδικευμένων ιατρών καθώς και εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας των Μονάδων, ώστε να είναι εντελώς ξεκάθαροι οι ρόλοι και υποχρεώσεις του προσωπικού, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιπτώσεις που διακυβεύεται η υγεία των πολιτών”.